Wczasy

wczasy, wakacje, urlop

< Poprzednia  1 ...  24  25  [26]  27  28  Następna >

Kociewie

28 września 2011r.

Jest to jeden z regionów Pomorza Nadwiślańskiego, rozciągający się w południowo-wschodniej części woj. gdańskiego, a w woj. bydgoskim sięgający wzdłuż Wisły szerokim klinem kilka kilometrów na południe od Świecia. Jego zachodnią i południowo-zachodnią granicę tworzą Bory Tucholskie, północno-zachodnią kaszubszczyzna, a północną - linia obejmująca wsie Miłobądz, Trąbki Wlk., Wysin. Wschodnią granicą regionu jest rzeka Wisła.


Kłączno na ziemi bytowskiej

14 października 2011r.

Około 14 km na południe od Bytowa, w sąsiedztwie rozległych lasów i nad malowniczym jeziorem leży letniskowa wieś Klączno, goszcząca corocznie setki letników i wielu turystów. Oglądając idylliczny, tchnący spokojem i zachwycający urodą krajobraz, stanowiący pełną wdzięku oprawę tej starej kaszubskiej osady, trudno jest wyobrazić sobie, jak ciężkie dramaty przeżywała miejscowa ludność podczas zaboru pruskiego, a zwłaszcza w okresie, gdy rządy nad tym terenem dostały się w ręce brutalnych opryszków spod znaku swastyki.


Kępa Oksywska

09 października 2011r.

Kępami nazywają geografowie wyniosłości morenowe, okolone dolinami, bądź częściowo wodami. Są to jakby wyspy, których wysokie i urwiste zbocza nadmorskie noszą miano klifu lubfalezy. Na wybrzeżu gdańskim istnieją cztery kępy nadmorskie: Redłowska, Oksywska, Pucka i Swarzewska. Każda z nich znana jest z wielu osobliwości krajoznawczych, opowiadają o nich legendy, były terenem wielu wydarzeń dziejowych. Kępa Oksywska rozciąga się na północ od Gdyni, częściowo w jej granicach. Jest to lekko pofalowana, wznosząca się do 83 m n.p.m. płaszczyzna, otoczona od strony lądu półkolem szerokiej Pradoliny Kaszubskiej, którą przed tysiącami lat spływały z wysoczyzny wody roztopowe w końcowej fazie lodowcowej. W stronę Zatoki Puckiej opada Kępa stromym, 30-40 m wysokim klifem. W zboczu tym występują dwie duże dolinki erozyjne, tzw. Parów Ostrowski i Babi Dół.


Kaszuby

15 października 2011r.

Nazwa ta oznacza zasadniczo terytorium zamieszkane przez lud kaszubski, ale także służy do określenia ludu. Pojawiła się po raz pierwszy w dokumencie z 1 poł. XIII w. w formie Cassubia. Użyto jej w tytulaturze księcia Bogusława I, jako władcy takiego terytorium, a później także wielokrotnie w odniesieniu do ogółu książąt pomorskich z Pomorza Zachodniego. Także i elektor brandenburski w XVII w., i królowie pruscy, panujący na zagrabionych ziemiach pomorskich używali m.in. tytułu "książę Kaszub". Stosowali go też niegdyś książęta rugijscy.


Kaszubski Park Etnograficzny

17 października 2011r.

Znajduje się na terenie niewielkiej wioski WDZYDZE KISZEWSKIE, którą odkrył i rozsławił miejscowy nauczyciel Izydor Gulgo-wski po objęciu tu w 1898 r. posady i podjęciu badań etnograficznych nad kaszubszczyzną. Rezultatem było urządzenie i otwarcie w 1906 r. Muzeum - Chaty Kaszubskiej, jednego z najstarszych skansenów na ziemiach polskich. Naturalnym skansenem była wówczas cala wieś Wdzydze Kiszewskie z ich sądziwymi checzami, kulturą ludową, zwyczajami i obyczajami mieszkańców. Jeszcze dziś zobaczyć tam można kilka zabytkowych zagród z XIX w. Niezastąpioną pomocnicę miał Gulgowski w swojej żonie Teodorze, malarce i miłośniczce folkloru m.in. twórczyni odrębnej szkoty haftu kaszubskiego, do dzisiaj uprawianego przez jej uczennice i kolejne pokolenia kobiet.


Kartuzy

16 października 2011r.

Pośrodku wielkiego kompleksu leśnego, porastającego wzniesienia morenowe, których wysokość dochodzi do 265,5 m n.p.m. rozbudowało się nad jeziorami malownicze, tonące w zieleni i odznaczające się schludnością niewielkie miasto Kartuzy. Liczy ono około 12 000 mieszkańców, głównie Kaszubów. Jako miejscowość par exce//ence turystyczna i letniskowa znana była już w 2 poł. XIX w., a szczególnie w okresie międzywojennym. Współcześnie również zjawiają się w Kartuzach istne pielgrzymki turystów, by zachłysnąć się kaszubszczyzną, reprezentowaną przez miejscowe muzeum, Zespół Pieśni i Tańca "Kaszuby", oddział Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego, zakład ceramiczny (d. J. Kazimierczaka, obecnie "Cepelii", a nawet gospodę "Kaszubską" z wystrojem regionalnym. Również i miłośnicy zabytków, przyrody i piękna krajobrazowego oraz historii mogą przeżyć w Kartuzach prawdziwe uczty duchowe, zwiedzając zachowane obiekty z zespołu klasztornego kartuzów, wędrując wzdłuż Jez. Klasztornego przez legendarny "Gaj Świętopełka", oglądając przedziwne kształty sędziwych lip i zaznajamiając się z rezerwatem bukowym i śladami grodu na Górze Zamkowej czy ruinami XVII-wiecznej kaplicy, wzniesionej przez zakonników na tajemniczej wyniosłości w celu odstraszenia czarownic, święcących tam swoje upiorne sabaty.


Kaplica Królewska

09 października 2011r.

Tę uroczą świątyńkę, prawdziwą perłę barokowej architektury, zbudowano na polecenie i z fundacji króla Jana III Sobieskiego oraz prymasa Andrzeja Olszowskiego dla katolików gdańskich, głównie Polaków, wypartych z parafialnego kościoła NP Marii. Jeden z badaczy polskich wysunął twierdzenie, iż autorem projektu Kaplicy Królewskiej był sławny Tylman z Gameren (1632-1706), twórca wielu znakomitych budowli sakralnych i pałacowych, rozsianych po całej Polsce. Miarą wielkości jego talentu mogą być m.in. tak wspaniałe obiekty, jak pałac Krasińskich i kościół Sakramentek w Warszawie, czy pałac w Nieborowie albo kościół św. Anny w Krakowie.


Strona 26 z 29, < Poprzednia  1 ...  24  25  [26]  27  28  Następna >